Γράφει η Γιώτα Βασιλείου
Η τέταρτη σεζόν του “True Detective”, με υπότιτλο “Night Country”, μας ταξιδεύει στην παγωμένη, σκοτεινή Αλάσκα, όπου ο ήλιος χάνεται για μήνες και το τοπίο μοιάζει να συνωμοτεί με το μυστήριο. Δύο ντετέκτιβ, η Λιζ Ντάνβερς (Τζόντι Φόστερ) και η Έβαντζελιν Ναβάρο (Κάλι Ρέις), καλούνται να λύσουν το αίνιγμα της εξαφάνισης οκτώ ανδρών από έναν ερευνητικό σταθμό, μέσα σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη ένταση και υποβόσκοντα κίνδυνο.
Η Ίσσα Λόπεζ, πίσω από τη σκηνοθεσία, δημιουργεί μια καθηλωτική αίσθηση απομόνωσης που παραπέμπει σε θρυλικές ταινίες όπως το “Η απειλή” (The Thing) του Τζον Κάρπεντερ και το “Η λάμψη” (The Shining) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Το σκηνικό γίνεται σχεδόν ένας χαρακτήρας από μόνο του: απέραντα, λευκά τοπία που πνίγουν τους ήρωες με το βάρος τους.
Η φωτογραφία είναι εξίσου εντυπωσιακή, με τη χρήση φυσικού φωτισμού να ενισχύει το ψυχρό, αποστασιοποιημένο κλίμα. Τα πλάνα είναι σχεδιασμένα να σου κόβουν την ανάσα, αλλά όχι με την παραδοσιακή έννοια της ομορφιάς – εδώ η φύση είναι άγρια, αδυσώπητη. Το αρκτικό τοπίο δεν είναι απλώς το φόντο, αλλά ο τρίτος βασικός χαρακτήρας της ιστορίας. Τα τοπία είναι μαγευτικά και απειλητικά ταυτόχρονα, με το παιχνίδι φωτός και σκιάς να τονίζει την απομόνωση και τον κίνδυνο.

Η μουσική επένδυση του Βινς Πόουπ δίνει μια έξτρα δόση σασπένς, ενώ τραγούδια όπως το “Caribou” με την Τάνια Ταγκάκ προσθέτουν μια σχεδόν υπνωτιστική ποιότητα. Για να πάρεις μια γεύση, τσέκαρε το “No Use” από τον Τζον Χοκς: https://www.youtube.com/watch?v=m4vXKWkd8cg&t=3s.
Οι ερμηνείες της Τζόντι Φόστερ και της Κάλι Ρέις είναι από τα δυνατά χαρτιά της σεζόν. Η Φόστερ δίνει μια καθηλωτική παρουσία ως η έμπειρη αλλά ταλαιπωρημένη Ντάνβερς, ενώ η Ρέις φέρνει μια φρέσκια, δυναμική ενέργεια στον ρόλο της νεότερης Ναβάρο. Η χημεία μεταξύ τους είναι έντονη και πειστική, δημιουργώντας μια σχέση γεμάτη ένταση, αλλά και αλληλοσεβασμό. Η πλοκή αναπτύσσεται με αργό, υπολογισμένο ρυθμό, ξετυλίγοντας το κουβάρι μιας σκοτεινής συνωμοσίας που σε κρατάει καθηλωμένο.

Η σειρά, πιστή στις ρίζες της, συνεχίζει να εξερευνά υπαρξιακά θέματα όπως η φύση του κακού και η αναζήτηση νοήματος σε έναν κόσμο που μοιάζει να στερείται λογικής. Αυτή τη φορά, όμως, μας προσφέρει κάτι καινούριο: το τολμηρό σκηνικό της Αλάσκας, σε συνδυασμό με την εξερεύνηση της δυναμικής δύο γυναικών σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, κάτι το οποίο προσφέρει μια φρέσκια οπτική. Οι χαρακτήρες δοκιμάζονται σε ακραίες συνθήκες, αποκαλύπτοντας τις αδυναμίες, τις αντιφάσεις αλλά και την αντοχή τους.
Αν κάνουμε μια αναδρομή στις προηγούμενες σεζόν θα δούμε την πρώτη παραμένει μακράν η κορυφαία, με την ατμοσφαιρική της σκηνοθεσία και τις εξαιρετικές ερμηνείες των Μάθιου Μακόναχι και Γούντι Χάρελσον. Η δεύτερη, αν και δίχασε το κοινό, άφησε κι αυτή το στίγμα της, ενώ η τρίτη με τον Μαχερσάλα Άλι επανέφερε τη σειρά σε υψηλά στάνταρ. Τώρα, το “Night Country” δείχνει ότι το “True Detective” εξακολουθεί να καινοτομεί και εξελίσσεται διατηρώντας τον πυρήνα της φιλοσοφίας της. Με δυνατές ερμηνείες, εντυπωσιακή αισθητική και μια ιστορία που ισορροπεί μεταξύ προσωπικού δράματος και αστυνομικής περιπέτειας, προσφέρει μια καθηλωτική εμπειρία για τους λάτρεις του είδους. Οι προσδοκίες για το μέλλον της σειράς παραμένουν υψηλές, καθώς αποδεικνύει ξανά ότι μπορεί να εκπλήσσει και να καθηλώνει τους θεατές της.

Ανυπομονώ να δω πού θα μας οδηγήσει η παραγωγή στις επόμενες σεζόν –που ελπίζω να έρθουν σύντομα– και πώς θα συνεχίσει η σειρά να εξερευνά τα σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης φύσης μέσα από το πρίσμα νέων χαρακτήρων, τοπίων και μυστηρίων.
Δείτε την και καλή διασκέδαση!
Photo credits:
01. nerds-feather.com
02. filmaffinity.com
03. gannett-cdn.com
04. https://www.gq.com/story/what-was-true-detective-night-country-really-about
Η Γιώτα Βασιλείου είναι blogger και φανατική αναγνώστρια