Κωνσταντίνος Μοσχάτος: «Να ονειρεύεσαι πολύ, να αγαπάς ακόμα περισσότερο»

Ο Κωνσταντίνος Μοσχάτος συστήθηκε πριν ένα χρόνο στο αναγνωστικό κοινό με το αστυνομικό του μυθιστόρημα «Ρωξάνη» (εκδ. Κλειδάριθμος) και κέρδισε τις εντυπώσεις. Τώρα, επανέρχεται με τον «Λύκο», ένα καταιγιστικό θρίλερ µε φόντο τις χιονισµένες βουνοκορφές της Πίνδου και τον σκοτεινό κόσμο των φυλακών.   

Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας με μία φράση;

Να ονειρεύεσαι πολύ, να αγαπάς ακόμα περισσότερο.

Όταν γράφετε, ακολουθείτε κάποιο χρονοδιάγραμμα ή απλά τη διάθεσή σας;

Ακολουθώ πάντα ένα χρονοδιάγραμμα, και σε επίπεδο καθημερινού ωραρίου, αλλά και σε επίπεδο προθεσμίας. Αυτό γιατί όταν καταπιάνομαι με την ιστορία, είμαι δοσμένος εκεί, σε σημείο που τη σκέφτομαι διαρκώς, σαν να τη ζω. Οπότε η διάθεση και η επιθυμία μου να γράψω είναι τόσο μεγάλη που το θέλω μετατρέπεται σε πρέπει.

 Αστυνομικό μυθιστόρημα. Τι σας γοητεύει σε αυτό το είδος και ποια θεωρείτε πως είναι η μεγαλύτερη παγίδα που κρύβει για έναν συγγραφέα;

Αρχικά είναι το μυστήριο που μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Στη συνέχεια είναι η δραματουργία που έρχεται μέσα από τα κίνητρα του δράστη, αλλά και του ντετέκτιβ που καλείται να εξιχνιάσει την υπόθεση, τα οποία θεωρώ πολύ σημαντικά. Συνολικά δηλαδή, μέσα από μια ενδιαφέρουσα διαδικασία όπως είναι η λύση ενός μυστηρίου, μπορώ να καταπιαστώ με οτιδήποτε με απασχολεί ή μου προκαλεί εντύπωση, από διάφορα κοινωνικά ζητήματα, μέχρι προσωπικές ιστορίες, αναζητήσεις, κι έρωτες.

Η μεγαλύτερη παγίδα που κρύβει το αστυνομικό νομίζω είναι το να μην ακολουθήσεις σωστά τις διαδικασίες της έρευνας, και να είσαι ανακριβής προς αυτές. Πρέπει να είσαι λεπτομερής και σωστός, έτσι ώστε όλο το μυθοπλαστικό οικοδόμημα να μην καταρρεύσει, από μη ρεαλιστικά συμβάντα και λάθος στοιχεία.

Πώς ήρθε η «Ρωξάνη» στη ζωή σας;

Εντελώς αυθόρμητα. Σε ένα ταξίδι μου στη Μονεμβασιά, γεννήθηκε στο μυαλό μου μια σκοτεινή εικόνα.  Ήταν από τη στιγμή του θανάτου της “Ρωξάνης”. Ακολούθησαν αμέσως κι άλλες εικόνες που σε συνδυασμό με κάποιες σκέψεις μου, έγιναν γρήγορα μια συγγραφική ιδέα. Το ίδιο αυθόρμητα αποφάσισα λίγους μήνες μετά το ταξίδι μου, να επιχειρήσω να τη γράψω αυτήν την ιδέα.

Πώς επιλέγετε τους τίτλους των βιβλίων σας; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που επιλέξατε να διαβάσετε γιατί σας κέρδισε ο τίτλος του;

Ο τίτλος θέλω να είναι το βασικότερο σημείο αναφοράς για την ιστορία. Κάτι που την χαρακτηρίζει απόλυτα και της ταιριάζει. Και στη “Ρωξάνη” και στο “Λύκο”, αυτό το σημείο αναφοράς είναι ένα πρόσωπο το οποίο καθορίζει την κάθε ιστορία, το πώς και το που διαδραματίζεται, αφήνοντας της ένα συγκεκριμένο στίγμα.

Υπάρχουν πολλά βιβλία που μ’ έχει κερδίσει ο τίτλος τους ,όμως αυτός δεν είναι πάντα αρκετός για να το επιλέξω. Η περίληψη και το θέμα είναι εξίσου σημαντικά για μένα. Έχει τύχει να διαβάσω σπουδαία βιβλία με όχι και τόσο καλό ή ταιριαστό τίτλο, αλλά και το αντίθετο, βιβλία με πολύ δυνατό τίτλο και αδύναμο περιεχόμενο.

Η μεγαλύτερη παγίδα που κρύβει το αστυνομικό νομίζω είναι το να μην ακολουθήσεις σωστά τις διαδικασίες της έρευνας, και να είσαι ανακριβής προς αυτές.

Η απήχηση του πρώτου σας βιβλίου στο αναγνωστικό κοινό, σας άγχωσε κατά τη συγγραφή του επόμενου μυθιστορήματός σας;

Με άγχωσε ναι, και μάλιστα για δύο λόγους. Αφενός γιατί αν κερδίσεις κάποιον αναγνώστη στο πρώτο σου βιβλίο, του δημιουργείς μια προσδοκία για το επόμενο, την οποία δεν ξέρεις ακριβώς πώς να διαχειριστείς. Αφετέρου γιατί ήθελα μετά την Ρωξάνη να επιχειρήσω όχι απλώς σε διαφορετική ιστορία, αλλά και σε διαφορετική υποκατηγορία του αστυνομικού και σε ξεχωριστό ύφος γραφής. Νομίζω ότι πέρα από την εξέλιξη, είναι πολύ σημαντικό στη συγγραφή να διαφοροποιείς το ύφος. Σίγουρα θα υπάρχουν κοινά στη γραφή σου, είναι αυτό που χαρακτηρίζει μια συγγραφική φωνή, όμως πρέπει να ξεφεύγεις, ακόμα και όταν νιώθεις την απήχηση, για να δώσεις κάτι καλύτερο. Δεν μπορείς να πατάς κάθε φορά τα ίδια πλήκτρα στο πιάνο, περιμένοντας να παίξεις διαφορετική μελωδία.

«Ο λύκος», το νέο σας καταιγιστικό θρίλερ, μόλις κυκλοφόρησε. Πείτε μας δυο λόγια γι αυτό.

“Ο Λύκος” είναι μια αστυνομική περιπέτεια, με ένα μεγάλο μέρος της να διαδραματίζεται στη φυλακή, απ’ όπου ξεκινά κατά κάποιο τρόπο η ιστορία. Υπάρχει ο κεντρικός άξονας γύρω από ένα κυνηγητό, ένα παιχνίδι γάτας με το ποντίκι ανάμεσα σε κάποια πρόσωπα, η εξιχνίαση ενός εγκλήματος υπό το δίπολο αστυνομία-οργανωμένο έγκλημα, και διάφορα σημαντικά ζητήματα, όπως οι νόμοι και η δικαιοσύνη, οι σχέσεις εξουσίας και οι κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων, που καθορίζουν τις ζωές των ηρώων όπως καθορίζουν και τις δικές μας στην πραγματικότητα.

Ποιος ήρωας σας δυσκόλεψε περισσότερο και με ποιον αισθάνεστε να έχετε περισσότερα κοινά στοιχεία;

Θα σας απαντήσω ο Άγγελος και για τα δύο. Με δυσκόλεψε πολύ όχι μόνο επειδή είναι ο κεντρικός ήρωας και τα περισσότερα συμβαίνουν σ’ αυτόν, αλλά επειδή είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας με εναλλαγές. Επιπλέον, είναι ψυχίατρος και χρειάστηκε να δουλέψω αρκετά την αναλυτική του σκέψη, αλλά και το κομμάτι των επιστημονικών του γνώσεων. Επειδή μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας το πέρασα με τον Άγγελο, και πορεύτηκα για μήνες μαζί του, μοιραία θα έχει και πιο πολλά δικά μου στοιχεία απ ‘ότι οι άλλοι ήρωες.

Τον τελευταίο, κυρίως χρόνο, τα εγκλήματα στη χώρα μας μοιάζουν να ξεπερνούν και την πιο νοσηρή φαντασία. Πώς νιώθετε για όσα συμβαίνουν; Σας επηρεάζουν ως συγγραφέα;

Με επηρεάζουν ως άνθρωπο, με θλίβουν και με εξοργίζουν. Όταν συμβαίνει ένα άσχημο γεγονός, ένα αποτρόπαιο έγκλημα, κυριαρχούν τα ανθρώπινα συναισθήματα. Ως συγγραφέα με επηρεάζει περισσότερο η εποχή μας.  Οι συνήθειες και οι σκέψεις μας, η νοοτροπία και οι παθογένειες της κοινωνίας μας είναι που μου δημιουργούν ερέθισμα να γράψω. Αυτά διαμορφώνουν την εποχή μας και δυστυχώς φέρνουν ακραία συμβάντα και βίαια εγκλήματα που παίρνουν διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου.

Μουσική, τηλεοπτικές σειρές, βιβλία, θέατρο, ταξίδια. Ταξινομήστε τα με βάση τις δικές προτεραιότητες.

Βιβλία, ταξίδια, μουσική, θέατρο, τηλεοπτικές σειρές.

Θα αντέχατε ένα 24ωρο χωρίς κινητό και χωρίς πρόσβαση στα social media;

Φυσικά. Έχει τύχει και το ‘χω κάνει κιόλας, και στην καθημερινότητα και σε διακοπές.

Θα θέλατε κάποιο από τα βιβλία σας να γίνει audio book; Ποια φωνή θα σκεφτόσασταν για αφηγητή;

Η Ρωξάνη έχει γίνει ήδη audiobook, κι ήταν κιόλας από τα πρώτα, γεγονός που με εξέπληξε ιδιαίτερα. Ευχαριστώ πολύ την Σοφία Μανώλη που το επέλεξε και έδωσε ξεχωριστό χρώμα με τη φωνή της στην Ρωξάνη. Μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο και με τον “Λύκο”.

Κέλλη Κρητικού


Η «Ρωξάνη» και «Ο λύκος» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ

Η Κέλλη Κρητικού είναι αρθρογράφος και βιβλιοκριτικός σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα
Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *